Ο Mark Macdonald δεν εφηύρε το μοντέρνο των μέσων του αιώνα, φυσικά, αλλά του πιστώνεται ότι το έβαλε στον χάρτη επίπλωσης και διακόσμησης. Τα κομψά, χαλαρά, συχνά στρογγυλεμένα μοτίβα ήταν στη μόδα – και όχι πολύ καιρό πριν. Ωστόσο, σε μια εποχή που οι Αμερικανοί συλλέκτες αρχαιοτήτων ενδιαφέρονταν για πολύ παλαιότερα ευρήματα, ο MacDonald προσέφερε αξιοπιστία σε αντικείμενα του μεσαίου αιώνα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, απέκτησε μια ανεκτίμητη μαθητεία με τη Lillian Nassau, ειδικευμένη στο Art Nouveau και στο Art Deco design, και συγκεκριμένα στα έργα του Louis Comfort Tiffany. Ο Μακντόναλντ, ωστόσο, ξεκίνησε να ειδικευτεί στη σύγχρονη εποχή των μέσων του αιώνα, βυθίζοντας τον εαυτό του σε εξαντλητικές μελέτες των μεγάλων και δευτερευόντων παραγόντων του κινήματος. Το 1983, άνοιξε το Fifty/50 στο Broadway στο Μανχάταν, ένα κατάστημα που πρωτοστάτησε στην άνοδο της φήμης της MCM. Είναι γνωστός ως κύριος Μοντερνισμός.
Το να είσαι Tastemaker απαιτούσε σημαντική ενέργεια, οπότε αναζητώντας ένα διάλειμμα από την καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης, ο McDonald αγόρασε ένα σπίτι για το Σαββατοκύριακο και άρχισε να διαμορφώνει το οικόπεδο του που δεν ήταν αρκετά στρέμμα σε έναν πολυσύχναστο δρόμο. Η κοντινή πόλη Hudson της Νέας Υόρκης κέρδιζε τη θέση της στον κόσμο των αρχαιοτήτων. Ο ΜακΝτόναλντ τελικά έφυγε από την πόλη για να στήσει το κατάστημα εδώ. Σε εκείνο το σημείο, αυτός και η σύντροφός του, Duane Resnick, αναζήτησαν ένα σπίτι με περισσότερη γη. Βρήκαν το Τέξας Χιλ.
Ήταν ένα τέντωμα. “Η αρχική μου αντίδραση ήταν “Κανένας τρόπος”, θυμάται ο MacDonald καθώς περιόδευε στο ράντσο το 1967. Το σπίτι χρειαζόταν σημαντικές ανακαινίσεις και η ιδιοκτησία 40 στρεμμάτων του χρειαζόταν απεγνωσμένα ένα σχέδιο για να το πάει πέρα από τις υποβαθμισμένες αυλές και φράχτες με αλυσίδα, συνδέσεις. Οι ρίζες του ως επιπλοποιός τον έκαναν να το κάνει.
Δεξιά: Η Rudbeckia εφιστά την προσοχή σε μια από τις υδρόγειες σφαίρες που είναι τοποθετημένες στον κήπο.
Σήμερα, η πανοραμική θέα των ήπιων κυματιστών λόφων κοντά στο Hudson υποδέχεται τους επισκέπτες στο Texas Hill. Αφού απολαύσεις αυτή τη μεγαλοπρέπεια, η προσοχή στρέφεται στις φυτεύσεις που πλαισιώνουν τη θέα. Ο γκαλερίστας και συλλέκτης Mark McDonald έστρεψε τη σχεδιαστική του δεινότητα στο τοπίο που περιβάλλει το σπίτι των μέσων του αιώνα.
«Μόλις άρχισα να ασχολούμαι με το σπίτι, το ερωτεύτηκα», λέει. Για τον ιστότοπο, προσθέτει, «Ξεκινήσαμε με έναν όμορφο καμβά. Ωστόσο, οι προκλήσεις ήταν πολλές. Με δυνατούς ανέμους, βάναυσα χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα, ρηχό χώμα που μόλις καλύπτει μια εκτεταμένη προεξοχή και θέα αποκλεισμένη από κατάφυτο δάσος, η ιδιοκτησία απαιτούσε χρόνια οραματισμού και επεξεργασίας.
Η McDonald είχε αρχικά μετακομίσει ώριμα φυτά από τον προηγούμενο κήπο. Αυτός και ο Ρέσνικ καθάρισαν τα δέντρα που εμποδίζουν για να ανοίξουν τη θέα. Αγόρασαν ώριμα κωνοφόρα και ταχέως αναπτυσσόμενες μανόλιες για να κάνουν μια δήλωση και να εμποδίσουν τους σφοδρούς βόρειους ανέμους. Ένας διακριτικός φράχτης από ελάφια προστατεύει τώρα τα πέντε στρέμματα που περιβάλλουν αμέσως το σπίτι.
Οι πρόσφατα σχεδιασμένες αυλές, μια τεράστια βελτίωση σε σχέση με τις προηγούμενες, τμηματοποιούν τον μεγάλο χώρο. Ένας ξύλινος φράκτης οδηγεί στην είσοδο, θάμνοι και αμπέλια δίνουν στον κήπο ύψος και πλάτος, ενώ ο φράκτης παρέχει έντονη ορατότητα κατευθείαν στην εξώπορτα. Η δομή οδηγεί από την πλευρά του σπιτιού στην πίσω βεράντα, όπου η θέα ανοίγει δραματικά. Ένας λόφος από κυματιστά νησιά είναι φυτεμένος με μεγάλα πολυετή φυτά και φυλλώδεις θάμνους. Στο απέραντο σκηνικό, ήταν σημαντικό να γίνει μια μεγάλη και τολμηρή φύτευση.
Δεξιά: Κοντά στην είσοδο, ο McDonald τοποθέτησε ένα κινητικό γλυπτό με τρεις δακτυλίους από βιομηχανικά μέρη. Αυτό είναι από τον Mark Wasserbach από το Hudson της Νέας Υόρκης
Οι επιλογές είναι κλασικές. Η McDonald ερεύνησε προσεκτικά τα πολυετή φυτά, τους θάμνους και τα δέντρα που θα επιζούσαν στην προκλητική τοποθεσία, ενώ παρείχε τόνους Chartreuse και μπορντό που και οι δύο συνεργάτες βρήκαν ελκυστικές. Τα γλυπτά και η επιλογή των δοχείων δίνουν σε αυτόν τον κήπο μια μοναδική προσωπικότητα. Σε ένα συλλεκτικό πραξικόπημα, η McDonald αγόρασε 30 αδιάβροχα δοχεία από ένα κτήμα του Westchester της Νέας Υόρκης, όλα τυπικά στα μέσα του αιώνα. Έριξε επίσης σε σφαίρες, οβελίσκους και κύβους που αισθάνονται κατάλληλοι. Μεταλλικά στοιχεία από τη βιομηχανική εποχή παρουσιάζονται σε έξυπνα αποδομένες στιγμές. Η καλλιτεχνία είναι επιδέξια και φειδωλή, τόσο καλά ενσωματωμένη στη φύση που τίποτα δεν φαίνεται αναγκαστικό ή επιδεικτικό. Όταν αποστέλλεται σε εξωτερικό χώρο για παιχνίδι, το MCM είναι εξίσου ελκυστικό με το εσωτερικό του.
Δεξιά: Ένα vintage καρότσι προσθέτει μια γλυπτική πινελιά σε έναν χαμηλό, στεγνό πέτρινο τοίχο.